Op de valreep!!!

Namaste, Namaste!!!

Weer even een nieuw berichtje vanuit Kathmandu.. Ik heb de laatste keer geschreven over onze pokhara trip en het casino, let's continue the story!!! Ik heb minder spectaculaire dingen gedaan, maar daarom niet minder boeiend ;) ! Om te beginnen zijn we in het weekend (nu ongeveer 2/3 weken geleden) naar een offerplaats geweest: Dakchhin Kali. Hier worden offers gebracht aan verschillende Hindoe goden, waaronder koeien, geiten en veeeel kippen!! Mensen staan daar echt uren lang in een lange rij te wachten totdat ze bij een klein tempeltje zijn en daar word dan het beest en/of de bloemen en tikka poeder geofferd. Ook zaten er ontzettend veel mannetjes die je dan een mooie rode tikka op je hoofd wouden maken, maar aangezien er nogal wat vliegen rond het bakje met rode vloeistof vlogen... Dacht ik dat ik dat beter niet kon doen, ik had niet zo veel zin om met geitenbloed op mijn voorhoofd te gaan rondlopen... Vandaar! Ook waren er 3 andere " toeristen" met een grote camera en een witte geit die geofferd werd.. Na even wat geklest te hebben met deze lui, bleek dat ze een documentaire aan het maken waren voor National Geografic en dat die over ongeveer anderhalf jaar wel zou worden gedraaid op National Geografic, dus mensen, denk eraan!! Over anderhalf jaar allemaal naar National Geograffic kijken! En anders... RAT!

In het weekend erop waren we uitgenodigd om bij Zidi Zilverzooi te komen eten.. Uiteraard niet zijn echte naam, maar een manneke die een silvercraft shopje heeft heel dicht bij het hotel (en ook flink wat korting geeft) en waar bijna alle (vrouwelijke) vrijwilligers wel IETS kopen (de een wat meer dan de ander...). Die nodigde ons dus uit. Dus wij, hop met de hele groep in een taxi, naar de andere kant van Kathmandu. Om daar wel een hele lekkere Dhal Baat naar binnen te werken.. Ik begin het nu echt te waarderen. Die Dhal Baat. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat Nepalezen dit 2 keer op een dag naar binnen schuiven 7 dagen in de week. 1 keer om 10 uur 's morgens en 1 keer om 7 uur 's avonds.. Maargoed zo 1` of 2 keer in de week, is het best lekker! Anyway, genoeg gekletst over Dhal Baat! De nieuwe groep is hier! En het is nog een best gezellige groep ook nog! Dus dat komt mooi uit! Nog even lekker de laatste week gezellig feesten en lol hebben! Daar ben ik wel voor! Ik zou nu officieel in Sankhu moeten zijn om Conny (de nieuwe vrijwilligster in Sankhu) in te werken... Maarrrrr, Guido kwam afgelopen donderdag met het geniale idee om nog even 5 dagen op trekking te gaan. En aangezien ik nog geen echte trekking had gedaan (wel een hiking van anderhalve dag in Pokhara), leek me dat wel een aardig plan. Dus wij zijn afgelopen zaterdag in de bus naar onze startplaats (vlakbij Kathmandu overigens, maar vraag me niet hoe het heet!) gegaan, en oderweg ontmoette we een heel lief net verliefd stelletje, die de eerste 2 uur met ons zijn meegelopen! Het was hun 6de date! Wat lief! Ik was wel blij dat ze meeliepen want het meisje had een parasolletje en dat hielt ze niet alleen boven zichzelf maar ook boven mij.. Dat scheelt! Als je geen zon op je hebt loop je toch een stuk relaxter moet ik zeggen. Ik dacht eerst dat al die nepalese meisjes met zo'n parasolletje liepen omdat ze dan wit bleven (iedereen wil hier wit zijn... Dan bedenk je je pas hoe gek het is dat wij (in het westen) zo graag bruin willen zijn.. Je ziet hier gewoon van hetzelfde merk, wat ze in nederland verkopen als bruinende body milk ofzo, zie je hier een of ander dag cremepje van waar je huis witter van word.. Hoe gek is dat?! Ik heb laatst per ongeluk zo'n creme gekocht... Ik dacht dat het labello was.. Anyway, als er iets is wat ik NIET nodig heb...) maar het is dus blijkbaar ook vooral om het niet zo warm te hebben. Mannen lossen dat op door gewoon hun shirt boven hun borst op te rollen.. Ik dacht eerst dat ze dat deden om macho te doen... zo van ' Kijk mij eens met mijn mooie sixpack (NOT!)' maar blijkbaar ook voor de hitte! Anyway, de eerste plaats waar we heen moeste was Tortopani, een plaatsje, boven op een berg, met 5 hotels, 1 kippenfarm en dat is het! Maar het hotel waar we verbleven was wel relaxt! We hebben daar een engelse man ontmoet. Die de volgende dag met ons meeliep naar Batbutini.. En waardoor we bijna zijn verdwaald omdat hjij zo eigenwijs was.. Oke.. Het pad was vrij smalletjes en het zag er niet echt als een hoofdpad uit en er waren irritante kids die ons de verkeerde kant op wouden sturen.. Maar dan nog! Als er 3 volwassen mannen zeggen dat je DIE kant op moet... dan moet je dat toch wel geloven.. Maar nee, meneer vertrouwde ze niet.. Pfff.. Nouja, anyway, dat heeft me wel een beetje opgebroken, zo lang wachten en 2 keer terug lopen, bergje op bergje af... Zucht.. Uiteindelijk hebben we 7 uur gelopen! Van 9 uur 's ochtends tot 4 uur 's middags! Wat een hel! En om het nog erger te maken verzwikte Guido het laatste uur ook nog z'n enkel! Dus die heeft nu een gekneusde enkel... :( Niet leuk! We zijn vanmorgen op de bus terug gegaan (jawel, bovenop) en nu zit ik dus weer in Kahmandu.. Balen! Maar wat nie is, is niet! Guido loopt nu op krukken.. Ik vind het echt wel seu voor hem! Gelukkig zijn er 2 fysio's hier die wel het een en asnder af weten van spieren en kneuzingen etc. Dus dat is wel fijn! Hij is in goede handen en morgen gaat hij naar de doctor. Ik ga morgen terug naar Sankhu.. mijn laatste weekje, vrijdag afscheid, zaterdag misschien met de kids van het weeshuis naar de bios.. Maar dat is nog niet zeker.. We'll see. Ik ga er eens een eind aan breien. Het is toch alweer half 11 en de meeste mensen zijn al in het hotel (die liggen te ronken) dus he word tijd dat ik dat ook ga doen!

Heel veel liefs en tot snel!

Marietje